Za niewypłacalnego uznaje dłużnika, który utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Precyzyjne wskazanie daty niewypłacalności dłużnika nie jest proste. Ustalenie tej daty wymaga każdorazowo szerokiej i wnikliwej analizy sytuacji przedsiębiorstwa. Ułatwieniem, umożliwiającym określenie tej daty jest domniemanie z art. 11 ust. 1a Prawa upadłościowego (domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące).

Natomiast za zagrożenie niewypłacalnością uznaje się stan, gdy sytuacja ekonomiczna dłużnika wskazuje, iż w niedługim czasie może stać się niewypłacalny.